ΝΑΙ στη Δημοκρατία και το σεβασμό της ζωής μας

Είναι δικαίωμά μας να ψηφίσουμε.

Είναι ευθύνη μας να ψηφίσουμε.

Από το 1974 έχουμε να προβούμε σε Δημοψήφισμα. Ναι ή όχι στη Βασιλεία (Χούντα) το ερώτημα.

Γιατί από τότε δεν ξαναρωτήθηκαμε για τα θέλω μας, για την ζωή μας;

Μήπως όλα αυτά τα χρόνια όλα ήταν τέλεια σε αυτή τη χώρα; Μήπως γιατί ήμαστε όλοι πλούσιοι και δεν είχαμε πια κανένα παράπονο; Μήπως είχε εξαλειφθεί η φτώχεια, η αδικία, η ανεργία, η εγκληματικότητα; Μήπως γιατί ψηφίζαμε μόνο ικανούς πολιτικούς και δε χρειαζόταν να πάρουμε τα πράγματα ποτέ ξανά στα χέρια μας; Αν από μέσα σας απαντήσατε όχι, τουλάχιστον σε μία από αυτές τις ερωτήσεις, τότε καταλαβαίνετε πως δεν πήγαμε σε Δημοψήφισμα, ενώ ο κόσμος χανόταν, γιατί κάποιοι φοβόντουσαν για τη θέση τους και μόνο.

Γιατί η χειραγώγηση του λαού είναι το πιο εύκολο, ενώ η ελεύθερη και άμεση -χωρίς μεσάζοντες βολεμένους πολιτικούς- γνώμη και απάντησή του δε συμφέρει κανένα.

Δε λέμε όχι στην Ευρώπη. Εμείς τη γεννήσαμε. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μόνο το Κράτος. Είναι και ο Πολιτισμός. Εκείνος ο Πολιτισμός που γέννησε την Ευρώπη, τη Δημοκρατία, τη διαδικασία της ψηφοφορίας. Εμείς εφηύραμε ακόμη και το όνομα «Ευρώπη». Γι'αυτό και πρέπει να ψηφίσουμε.

Δε χρειάζεται να καταστροφολογούμε άλλο πια.

Το ερώτημα είναι απλό: ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη συνέχιση της λιτότητας και των απάνθρωπων μέτρων. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις. Αν θα βγούμε από το €υρώ ή όχι. Γιατί ακριβώς δε γνωρίζουμε τις επιπτώσεις για την ΕΕ είτε αν μείνουμε είτε αν αποχωρήσουμε.

Το σίγουρο είναι ότι αν επιστρέψουμε στη Δραχμή, τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα από τώρα, τραγικότερα. Θα κλείσουν οι πόρτες, το εμπόριο, η ελεύθερη κίνησή μας γεωγραφικά στην Ευρώπη και ό,τι συνεπάγεται αυτό. Δεν μπορούμε να λέμε ότι πρέπει να βγούμε από το €υρώ, ούτε να φοβόμαστε ότι αν διαλέξουμε το ΟΧΙ θα επιστρέψουμε στη δραχμή.

Δε φταίει το €υρώ για τα λούσα και τα δάνεια των 90'ς και των πρώτων χρόνων των 00'ς. Ούτε για τις επιλογές μας κάθε φορά που πηγαίναμε στις κάλπες και ψηφίζαμε με γνώμονα τα ρουσφέτια και μια θέση στο Δημόσιο.

Μη φοβάστε. Μην πανικοβάλλεστε. Μην αναλώνεστε άλλο πια.

Κόσμος έχει χάσει τα σπίτια του, που με ιδρώτα έχτισε, κόσμος έχει ξενιτευτεί, κόσμος έχει χάσει τις εταιρίες του, και το σημαντικότερο, κόσμος έχει χάσει τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειάς του από τον τρόμο της κρίσης.

Γιατί φοβάστε ένα Δημοψήφισμα λοιπόν;

Τι άλλο θα χάσουμε; Το υπόλοιπο των καταθέσεών μας είναι σημαντικότερο από τα παραπάνω που αντιμετωπίζουμε καθημερινά εδώ και 5 χρόνια;

Το υπόλοιπο των καταθέσεων. Ωραίο ακούγεται. Το υπόλοιπο των καταθέσεων. Όσοι το έχουν ακόμη, ανησυχούν μην το χάσουν. Μα θα το χάσουν ούτως ή άλλως την επόμενη περίοδο ακόμη και να ψηφιστεί «ναι». Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε. Θέλουμε ο Έλληνας να ζήσει καλύτερα! Θέλουμε να αισθάνεται σεβασμό  για τον εαυτό του, τις επιλογές του, την αλλαγή της νοοτροπίας του. Πράγμα ανεκτίμητο.

Ψηλά το κεφάλι και κλείστε τα αυτιά σας στην προπαγάνδα! Είστε ελεύθεροι πολίτες. Είστε απόγονοι της χώρας που γέννησε τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και τον ορισμό του Κράτους.

Ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει ό,τι και να συμβεί!