Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

ΝΑΙ στη Δημοκρατία και το σεβασμό της ζωής μας

Είναι δικαίωμά μας να ψηφίσουμε.

Είναι ευθύνη μας να ψηφίσουμε.


Από το 1974 έχουμε να προβούμε σε Δημοψήφισμα. Ναι ή όχι στη Βασιλεία (Χούντα) το ερώτημα.

Γιατί από τότε δεν ξαναρωτήθηκαμε για τα θέλω μας, για την ζωή μας;

Μήπως όλα αυτά τα χρόνια όλα ήταν τέλεια σε αυτή τη χώρα; Μήπως γιατί ήμαστε όλοι πλούσιοι και δεν είχαμε πια κανένα παράπονο; Μήπως είχε εξαλειφθεί η φτώχεια, η αδικία, η ανεργία, η εγκληματικότητα; Μήπως γιατί ψηφίζαμε μόνο ικανούς πολιτικούς και δε χρειαζόταν να πάρουμε τα πράγματα ποτέ ξανά στα χέρια μας; Αν από μέσα σας απαντήσατε όχι, τουλάχιστον σε μία από αυτές τις ερωτήσεις, τότε καταλαβαίνετε πως δεν πήγαμε σε Δημοψήφισμα, ενώ ο κόσμος χανόταν, γιατί κάποιοι φοβόντουσαν για τη θέση τους και μόνο.

Γιατί η χειραγώγηση του λαού είναι το πιο εύκολο, ενώ η ελεύθερη και άμεση -χωρίς μεσάζοντες βολεμένους πολιτικούς- γνώμη και απάντησή του δε συμφέρει κανένα.

Δε λέμε όχι στην Ευρώπη. Εμείς τη γεννήσαμε. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μόνο το Κράτος. Είναι και ο Πολιτισμός. Εκείνος ο Πολιτισμός που γέννησε την Ευρώπη, τη Δημοκρατία, τη διαδικασία της ψηφοφορίας. Εμείς εφηύραμε ακόμη και το όνομα «Ευρώπη». Γι'αυτό και πρέπει να ψηφίσουμε.

Δε χρειάζεται να καταστροφολογούμε άλλο πια.

Το ερώτημα είναι απλό: ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη συνέχιση της λιτότητας και των απάνθρωπων μέτρων. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις. Αν θα βγούμε από το €υρώ ή όχι. Γιατί ακριβώς δε γνωρίζουμε τις επιπτώσεις για την ΕΕ είτε αν μείνουμε είτε αν αποχωρήσουμε.

Το σίγουρο είναι ότι αν επιστρέψουμε στη Δραχμή, τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα από τώρα, τραγικότερα. Θα κλείσουν οι πόρτες, το εμπόριο, η ελεύθερη κίνησή μας γεωγραφικά στην Ευρώπη και ό,τι συνεπάγεται αυτό. Δεν μπορούμε να λέμε ότι πρέπει να βγούμε από το €υρώ, ούτε να φοβόμαστε ότι αν διαλέξουμε το ΟΧΙ θα επιστρέψουμε στη δραχμή.

Δε φταίει το €υρώ για τα λούσα και τα δάνεια των 90'ς και των πρώτων χρόνων των 00'ς. Ούτε για τις επιλογές μας κάθε φορά που πηγαίναμε στις κάλπες και ψηφίζαμε με γνώμονα τα ρουσφέτια και μια θέση στο Δημόσιο.

Μη φοβάστε. Μην πανικοβάλλεστε. Μην αναλώνεστε άλλο πια.

Κόσμος έχει χάσει τα σπίτια του, που με ιδρώτα έχτισε, κόσμος έχει ξενιτευτεί, κόσμος έχει χάσει τις εταιρίες του, και το σημαντικότερο, κόσμος έχει χάσει τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειάς του από τον τρόμο της κρίσης.

Γιατί φοβάστε ένα Δημοψήφισμα λοιπόν;

Τι άλλο θα χάσουμε; Το υπόλοιπο των καταθέσεών μας είναι σημαντικότερο από τα παραπάνω που αντιμετωπίζουμε καθημερινά εδώ και 5 χρόνια;

Το υπόλοιπο των καταθέσεων. Ωραίο ακούγεται. Το υπόλοιπο των καταθέσεων. Όσοι το έχουν ακόμη, ανησυχούν μην το χάσουν. Μα θα το χάσουν ούτως ή άλλως την επόμενη περίοδο ακόμη και να ψηφιστεί «ναι». Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε. Θέλουμε ο Έλληνας να ζήσει καλύτερα! Θέλουμε να αισθάνεται σεβασμό  για τον εαυτό του, τις επιλογές του, την αλλαγή της νοοτροπίας του. Πράγμα ανεκτίμητο.

Ψηλά το κεφάλι και κλείστε τα αυτιά σας στην προπαγάνδα! Είστε ελεύθεροι πολίτες. Είστε απόγονοι της χώρας που γέννησε τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και τον ορισμό του Κράτους.

Ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει ό,τι και να συμβεί!

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Επίσκεψη στο Τατόι και τα πρώην βασιλικά ανάκτορα


Εξερεύνηση σε μια άλλη εποχή!

Τατόι και πρώην βασιλικά ανάκτορα. 

Το βασικό κτήριο-Ανάκτορο
Πρόκειται για μία έκταση περίπου 47.000 τετραγωνικών μέτρων γεμάτη με πυκνή βλάστηση, χώρους για πικ -νικ, συγκροτήματα κτισμάτων, τα οποία λειτουργούσαν ως αποθήκες, οικίες εργατών και εργαστήρια τυριού, βουτύρου, κρασιού, μαγειρεία, υπασπιστήριο, στρατώνες, ιπποστάσιο, βουστάσιο και χοιροστάσιο, δύο εκκλησίες, το βασιλικό κοιμητήριο με τους 22 τάφους και το μαυσωλείο, τεχνητές λίμνες, θερμοκήπια, ελιές και άλλα.

Χάλκινο άγαλμα «Κοζάκος Κυνηγός»
του Ιευγκένη Ιευγκένεβιτς Λανσεράι
αγορασμένο από τη Βασ.Όλγα στο Ανάκτορο
Ο κήπος κάτω από το Ανάκτορο
Πίσω όψη και θύρα του Ανακτόρου
Στον κήπο κάτω από το Ανάκτορο
Στον κήπο του Ανακτόρου




Ανάμεσα στα κτίσματα βρίσκεται και το ανάκτορο, η θερινή οικία της τέως βασιλικής οικογένειας, το οποίο κατοικήθηκε πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1880, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 αποτέλεσε τη βασική κατοικία της οικογένειας.

Μετά από πολλές καταστροφές, πυρκαγιές, πολέμους, πολιτικές αλλαγές στη χώρα, δίκες, όσον αφορά την αποζημίωση ή μη της οικογένειας από το κράτος για τη δημόσια χρήση του, το Τατόι, δεσπόζει στους πρόποδες της Πάρνηθας ως ένας πνεύμονας πρασίνου, ο οποίος δέχεται καθημερινά εκατοντάδες επισκέπτες από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου.

Το Φυλάκιο στην εσωτερική πύλη
κοντά στην είσοδο της «Λεύκας»
Δεν έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία 
όλα τα αυτοκίνητα στο χώρο
Φορτηγό Chevrolet με μανιβέλα του προσωπικού
Το εσωτερικό του φορτηγού
Παρά το ότι δε διαθέτει πλέον την πανίδα ή τη σπάνια χλωρίδα από το εξωτερικό, που είχε κάποτε ή ακόμη και τη φροντίδα που του αρμόζει, είναι ένα μέρος για να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινότητα, αλλά και να μάθουμε για το παρελθόν της χώρας, αντικρίζοντας και εξερευνώντας, πάντα με σεβασμό, τα παλαιά κτήρια ή ακόμη και τα αυτοκίνητα, τις άμαξες, τις συσκευές και τα αντικείμενα δεκαετιών πίσω.
Ζυγαριά
Άμαξα

Οι σύγχρονες πινακίδες που εξηγούν
τη χρήση των κτηρίων
Φούρνος
Στο Τατόι μπορείτε να μπείτε από δύο εισόδους, από τη Βαρυμπόμπη, στο πλάι του εστιατορίου «Λεωνίδας» και από την είσοδο της «Λεύκας», την οποία θα αναγνωρίσετε από τα πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα συνεχίζοντας το δρόμο σας για άλλα ακόμη 5 λεπτά με το αυτοκίνητο. Η είσοδος της «Λεύκας» είναι κοντύτερα στους βασικούς χώρους και τα κτήρια. Ωστόσο εάν επιθυμείτε να περπατήσετε αρκετά, να κάνετε ιππασία ή και ποδηλασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και την είσοδο από τη Βαρυμπόμπη.
Το σύγχρονο βουστάσιο
Εμπρός όψη του βουστασίου

Ζυγαριές στο βουστάσιο
Πιθανόν το κτήριο του φροντιστή
Το Βουτυροκομείο
Κτήριο αξιωματικών φρουράς
Κτήριο εποχικών εργατών
Το εκκλησάκι της Αναστάσεως στο λόφο
Παλαιόκαστρο
Ακολουθώντας τα κυπαρίσσια, κάντε αριστερά και
στα δεξιά θα βρείτε το Κοιμητήριο
Οι τάφοι του Παύλου και της Φρειδερίκης
























Ο χώρος ενδείκνυται για πικ-νικ και φωτογράφηση, οπότε να είστε σίγουροι ότι έχετε αρκετές ώρες ελεύθερες, για να τον χαρείτε! Θα με θυμηθείτε!















Για περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά και πληροφορίες για τις ξεναγήσεις στο χώρο επισκεφτείτε τη σελίδα http://www.tatoi.org/.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Καταρράκτης Πεντέλης: Πηγή φυσικής ομορφιάς και δροσιάς

Καταρράκτης Πεντέλης: Πηγή φυσικής ομορφιάς και δροσιάς

Μη μου στεναχωριέστε οι Αθηναίοι βλέποντας ότι αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός και δεν έχετε χρόνο και χρήματα για αποδράσεις σε παραλίες.


Αγαπήστε το περιβάλλον
Υπάρχει ένας μικρός παράδεισος δροσιάς στο βουνό της Πεντέλης, που μπορείτε να επισκεφτείτε ανά πάσα στιγμή, για να χαλαρώσετε και να κάνετε συγγενείς και φίλους να σας ζηλέψουν αφόρητα.
Για να χαρούν αυτή την ομορφιά και τα παιδιά μας
Περπατήστε στο δρόμο και αφουγκραστείτε το τρεχούμενο νερό 
Ούτε δέκα λεπτά από την πλατεία της Παλαιάς Πεντέλης, ακολουθώντας τη λεωφόρο Καλισσίων και έπειτα Αχαιών θα βρεθείτε στον κρυμμένο καταρράκτη της Πεντέλης, ο οποίος παρά τις περιβαλλοντικές καταστροφές, όπως οι αμέτρητες πυρκαγιές που μαστίζουν κάθε χρόνο την Πεντέλη, αλλά και την αλόγιστη ανθρώπινη παρέμβαση, προσπαθεί να επιβιώσει και να δώσει πνοή ζωής στη γύρω χλωρίδα και πανίδα. Μπορεί να έχει συρρικνωθεί, να έχει μπαζωθεί, να έχει δεχθεί τα απορρίμματα των γύρω περιοχών που φέρνουν οι βροχές, αλλά και κάποιοι επισκέπτες που δεν τον σέβονται, αλλά προσπαθεί να είναι εκεί όλη τη χρονιά με τρεχούμενο κρύο νερό, για να θυμίζει έστω και λίγο πόσο ωραία είναι η Αθήνα και πόσο πράσινη και όμορφη ήταν κάποτε η Πεντέλη. 
Πάρτε τα παιδάκια σας, καλά παπούτσια (ιδανικά τύπου trekking), τις φωτογραφικές σας και το αντηλιακό σας και καλά να περάσετε! 
Και μην ξεχνάτε: Πρέπει να σεβόμαστε το περιβάλλον και τη φύση, για να συνεχίσουμε να την απολαμβάνουμε! Οπότε φεύγοντας, μην αφήσετε απορρίμματα! 

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Επιστρέφει ο παραμυθάς

Η μοντέρνα εικόνα της ψηφιακής τηλεόρασης της ΕΡΤ συναντά τη διαχρονική φωνή και ερμηνεία του Νίκου Πολάβιου. 
Οικονομική κρίση. Νοσοκομεία VS προμηθευτών φαρμάκων. Ρετιρέ με θέα την Ακρόπολη για το ΔΝΤ που αγαπά την Ελλάδα και θα εγκατασταθεί στην Αθήνα για πέντε χρόνια (έτσι, για να έχει πανοραμική θέα των ΜΑΤ κάτω από τον Παρθενώνα). Ανεργία. Ρολά κατεβάζουν συνέχεια επιχειρήσεις και καταστήματα σε όλη τη χώρα. 
Όλα είναι παραμύθια. Θέλω όλα τα παραπάνω και όχι μόνο να είναι παραμύθια της χαλιμάς. 
Οι Έλληνες έχουν ανάγκη να νομίζουν ότι όλα είναι ιστορίες ψεύτικες, με πρότυπο έναν άλλο κόσμο, ξένο, γεμάτο χρυσόσκονη, χρώματα και φυσικά Happy End. Όλοι θέλουμε να γυρίσουμε στην παιδική μας ηλικία, όταν οι σκέψεις ήταν αθώες και παρορμητικές. Όταν οι αυξήσεις σε ΔΕΗ, ΟΤΕ και το γλυκό νεράκι του Μαραθώνα, δεν ξέραμε καν τι σημαίνουν. Όταν το μόνο που μας ένοιαζε ήταν το "κρυφτό" ή τα "αγαλματάκια".
Κάθε Σάββατο και Κυριακή γινόμαστε πάλι παιδιά και ταξιδεύουμε στο νεραϊδόκοσμο του παράλληλου σύμπαντος των παραμυθιών.  

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Brand Name Ελλάδας

Το brand name της χώρας τείνει να είναι προσκολλημένο στη δεκαετία του '60 με τη Μελίνα, το Ζορμπά και το συρτάκι. Όλα αυτά στις διαφημιστικές καμπάνιες του ΕΟΤ. Ποια η άποψη των συγγραφέα και διαφημιστή Νίκου Δήμου, της διαφημίστριας και καθηγήτριας του Παντείου Πανεπιστημίου Μπέττυς Τσακαρέστου; Πώς περιγράφουν οι τουρίστες την Ελλάδα σήμερα; Ποιες λέξεις τους έρχονται στο μυαλό όταν ακούν 'Ελλάδα";
Το ρεπορτάζ πραγματοποιήθηκε για τις ανάγκες του Δημοσιογραφικού Εργαστηρίου του τμήματος Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου από τις τεταρτοετείς φοιτήτριες Δέσποινα Δευτεραίου, Φιλίτσα Σκούρα και Ιωάννα Χριστοδούλου

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Ομοφυλοφιλία και ΜΜΕ

Ποια η στάση των ΜΜΕ απέναντι στην ομοφυλόφιλη, λεσβιακή και τρανσεξουαλική κοινότητα; Χειρίζονται σωστά και αντικειμενικά το ζήτημα ή για χάρην τηλεθέασης παρουσιάζουν ανθρώπινες ιστορίες, γελοιοποιώντας τους πρωταγωνιστές τους; Οι ομοφυλόφιλοι κατέχουν τη θέση που τους αξίζει στα ΜΜΕ ή εξακολουθούν να προβάλλονται ως καρικατούρες;
Τις απαντήσεις τους έδωσαν η γνωστή drag queen Εύα Κουμαριανού, ο δημοσιογράφος και επικοινωνιολόγος Γρηγόρης Βαλλιανάτος και η ακτιβίστρια λεσβία Ευαγγελία Βλάμη.
Το ρεπορτάζ πραγματοποιήθηκε για τις ανάγκες του Τηλεοπτικού Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας του τμήματος Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου από τις τεταρτοετείς φοιτήτριες, Δέσποινα Δευτεραίου, Φιλίτσα Σκούρα, Εύη Χατζοπούλου και Ιωάννα Χριστοδούλου.
Ευχαριστούμε πολύ για τις δηλώσεις του και το δημοσιογράφο Προκόπη Αγγελόπουλο, ο οποίος μας βοήθησε να καλύψουμε και την πλευρά των Μέσων σχετικά με το θέμα.


Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Διεθνές Συνέδριο: «Νέα Μέσα και Ενημέρωση: Συγκλίσεις και Απο-κλείσεις»

Σε εκκρεμότητα έμεινε το ερώτημα για το μέλλον της δημοσιογραφίας στη δια-δικτυακή εποχή, την πρώτη ημέρα του διεθνούς συνεδρίου με θέμα: «Η δημοσιογραφία στην εποχή μας», στο Μέγαρο Μουσικής.

«Ευχόμαστε να σωθεί η δημοσιογραφία μέσα από το Διαδίκτυο», ήταν η φρά-ση του κυρίου Δημήτρη Ψυχογιού, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού και συντονιστή της συζήτη-σης, με την οποία έκλεισε η πρώτη ημέρα της συνεδρίας της 6ης Μαΐου 2009.
Στο συνέδριο, το παρόν έδωσαν εκπρόσωποι τριών μεγάλων διαδικτυ-ακών εφημερίδων του κόσμου, εκπρόσωποι του κοινωφελούς ιδρύματος «Α-λέξανδρος Σ. Ωνάσης» το οποίο είχε αναλάβει τη χορηγία για την πραγματο-ποίησή του, διδάσκοντες του Παντείου Πανεπιστημίου, όπως και φοιτητές του τμήματος Επικοινωνίας του Παντείου.

Το πρώτο μέρος του συνεδρίου ξεκίνησε, το απόγευμα στις 19:00 στην αίθουσα Ν. Σκαλκώτας, με εισαγωγικό λόγο εκπροσώπου του ομίλου Λα-μπράκη, η οποία και θέλησε να τονίσει τη δυσκολία των παραδοσιακών μέ-σων στον εκσυγχρονισμό τους με τα νέα και αμφίδρομα του Διαδικτύου.

Τα σκήπτρα έλαβε ο πρόεδρος και καθηγητής του τμήματος επικοινω-νίας του Παντείου, Δημήτρης Ποταμιάνος, ο οποίος μίλησε για τα βασικά χαρακτηριστικά του δημοσιογράφου, συμμετοχικότητα και διαδραστικότητα, και τάχθηκε υπέρ της άποψης ότι η «νέα κουλτούρα» των διαδικτυακών Μ-ΜΕ, θα αποτελέσει διέξοδο της δημοσιογραφίας από την οικονομική κρίση της εποχής.

Επόμενος ομιλητής ήταν ο συντονιστής της συζήτησης, ο οποίος και έκανε μια μικρή εισαγωγή για τις τρεις διαδικτυακές εφημερίδες και τους εκ-προσώπους τους. Πρώτη διαδικτυακή εφημερίδα στη σειρά ήταν η Elpais.com με εκπρόσωπο τη διευθύντριας Lydia Aguirre. Πρόκειται για την ψηφιακή μορφή μεγάλης ισπανικής εφημερίδας. Η κυρία Aguirre διατελεί διευθύντριά της από το 2007.

Επόμενη ήταν η βρετανική Guardian και η κυρία Georgina Henry, υπεύθυνη για την αρθρογραφία στο site της εφημερίδας. Τέλος, μίλησε ο διευθυντής της ψηφιακής έκδοσης της εφημερίδας New York Times.

Η ομιλήτρια εκ μέρους της ιντερνετικής εφημερίδας Elpais, δήλωσε ότι ενώ η εποχή είναι δύσκολη, λόγω της κρίσης και μάλιστα έχουν ήδη απολυθεί 3.000 δημοσιογράφοι στην Ισπανία τους τελευταίους 3-4 μήνες, υπάρχει μέλ-λον για τον τομέα των μέσων ενημέρωσης. Βασισμένη στην άποψη πως η δη-μοσιογραφία έχει ως ρόλο την ανάπτυξη της δημοκρατίας, υπερασπίστηκε την απόφαση για την έκδοση ψηφιακής μορφής της εφημερίδας, εφόσον έτσι αναδεικνύεται η ανεξάρτητη δημοσιογραφία, άρα και η δημοκρατία. Η λύση, κατά την άποψη της κυρίας Aguirre, για την αντιμετώπιση της κρίσης στο χώρο, είναι η μη αποκλειστικότητα των δημοσιογράφων σε μία μόνο εφημε-ρίδα. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα του Διαδικτύου. Επαγγελματίες του χώ-ρου έχουν τη δυνατότητα να γράφουν όχι μόνο σε μία εφημερίδα, όπως και να εργάζονται σε άλλα μέσα παράλληλα. Η ομιλία της ολοκληρώθηκε τονίζο-ντας ότι εκείνο που διαφοροποιεί την κάθε εφημερίδα είναι το δυναμικό της και εφόσον το internet αλλάζει χαρακτήρα συνεχώς, τότε και τα ΜΜΕ θα πρέ-πει να αλλάξουν το προφίλ τους και να ακολουθήσουν τις τεχνολογικές εξελί-ξεις.

Η κυρία Henry, εκπρόσωπος της Guardian, ξεκίνησε με σύγκριση των παραδοσιακών δημοσιογράφων των εφημερίδων και των αντίστοιχων που ασχολούνται με το Διαδίκτυο και το απλό κοινό. Κατά την άποψή της, τα τε-λευταία χρόνια άλλαξε το πρότυπο της ενημέρωσης, καθώς πλέον οι τέως ερα-σιτέχνες χρήστες διάφορων ιστολογίων- blog, τώρα μπορούν και εκφράζουν τη γνώμη τους και συνομιλούν με τους πρώην ειδικούς των ειδήσεων. Μπορεί, όπως τόνισε, να υπάρχουν περίπου 110 εκατομμύρια blog στο Διαδίκτυο σή-μερα και το 99% αυτών να διαβάζονται μόνο από τους συντάκτες τους, αλλά το γεγονός ότι το μέλλον των ΜΜΕ εντοπίζεται στο Διαδίκτυο, με αφορμή αυτά τα ιστολόγια, είναι βέβαιο.

Η Henry πιστεύει πως καθένας έχει δικαίωμα έκφρασης και παρά το ότι παλιοί δημοσιογράφοι δυσκολεύονται νε προσαρμοστούν με αυτό, έπρεπε να σεβαστούν την επιθυμία δημόσιας έκφρασης της κοινωνίας. Κατά αυτόν τρόπο, το κοινό δε θα βλέπει πια τους επαγγελματίες ως αποστασιοποιημέ-νους από την κοινή γνώμη και τους προβληματισμούς της. Η άποψή της φαί-νεται πως γίνεται αποδεχτή και από τη διεύθυνση της εφημερίδας, γι’ αυτό και έχει δημιουργηθεί συγκεκριμένη στήλη «comment is free», μέσω της ο-ποίας οι συντάκτες επικοινωνούν με τους επισκέπτες της ιστοσελίδας που σχολιάζουν τα κείμενα.

Ο κύριος Roberts, διευθυντής των διαδικτυακών N. Y. Times, δήλωσε στην ομιλία του συμφωνώντας με τις προλαλήσασες πως στην εποχή μας δύο είναι τα βασικά ζητήματα στον τομέα των ΜΜΕ: η πίεση, λόγω οικονομικής κρίσης και η συγκέντρωση υλικού από τους ίδιους τους αναγνώστες. Παρακά-τω μίλησε για περισσότερο εξειδικευμένα θέματα, όπως για τα έσοδα της εφη-μερίδας του ή και τη συνεργασία των διαδικτυακών Times με την Interna-tional Herald Tribune, από την οποία επωφελήθηκε το διεθνές κοινό της, κα-θώς η προσέλκυση περισσότερου κόσμου είναι ο βασικότερος σκοπός της εφη-μερίδας.

Η πρόθεση της ιντερνετικής μορφής των Times, σύμφωνα με το Roberts, φαίνεται να είναι η δημιουργία νέου τρόπου διάδοσης των ειδήσεων, ξεπερνώντας την έννοια του «ιδιοκτήτη της είδησης- δημοσιογράφου», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε. Στο τέλος του λόγου του, έθιξε το ζήτημα του χρημα-τικού κέρδους της ίδιας της εφημερίδας. Η πρόσβαση στο Διαδίκτυο είναι δω-ρεάν, όπως και η συμμετοχή στο σχολιασμό των δημοσιεύσεων των διαδικτυ-ακών εφημερίδων. Από τη μία οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις θα φέρουν πε-ρισσότερους αναγνώστες, πώς όμως από την άλλη θα έχει έσοδα η εφημερίδα αν όλα τα προσφέρει δωρεάν;

Καθώς ο κύριος Roberts ολοκλήρωνε και ενώ το συνέδριο είχε φτάσει στο δεύτερο μέρος του, απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου της Ελευθερο-τυπίας, πως η ελεύθερη άποψη του κοινού είναι σημαντική, ωστόσο λόγω του μεγάλου όγκου πληροφοριών, είναι αναγκαία η ανάλυση ειδήσεων με τον παραδοσιακό τρόπο από δημοσιογράφους. Η κυρία Henry πρόσθεσε ότι υ-πάρχουν πηγές πληροφοριών, ακόμη και από το ίδιο το κοινό, τι οποίο και θα πρέπει οι επαγγελματίες του χώρου να το «χρησιμοποιούν» καλύτερα. Η κυ-ρία Aguirre δήλωσε, πως τίποτα δεν είναι δωρεάν στην πραγματικότητα στις ιστοσελίδες των εφημερίδων, καθώς το κοινό «πληρώνει» με την προσοχή του στα κείμενα. Ο ρόλος των αναγνωστών για εκείνη είναι σημαντικός, αφού βοηθά τους δημοσιογράφους να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, ενημερώ-νοντάς τους για πράγματα που αδυνατούν οι δεύτεροι να δουν.

Όσον αφορά τα έσοδα των εφημερίδων, ο κύριος Roberts δήλωσε πως στηρίζεται στο ρόλο της διαφήμισης στον ίδιο τον ιστότοπο των Times, ενώ η κυρία Henry τάχθηκε υπέρ της μελλοντικής χρέωσης για την ανάγνωση εξει-δικευμένων θεμάτων. Η κυρία Aguirre τόνισε πως η εγγύηση σταθερής δημο-σιογραφίας επιτυγχάνεται μέσω της διαφήμισης και παρά την ταχύτητα του Διαδικτύου που βοηθά στη γρήγορη αναμετάδοση των ειδήσεων, η έντυπη δημοσιογραφία έχει μέλλον. Σε ερώτηση για το αν θα πάψει να υπάρχει στα-διακά η έντυπη εφημερίδα, η Aguirre δήλωσε ότι οι εφημερίδες θα πρέπει να γίνουν ακόμη πιο ανταγωνιστικές, ενώ η Henry πως αν και θα υπάρξει μείω-ση στην αγορά φύλλων, τελικά δε θα εξαφανιστούν πλήρως και θα αντιμετω-πίσουν την κρίση.

Με την ολοκλήρωση της συνεδρίασης, δεν απαντήθηκε σαφέστατα το ερώτημα για το αν θα υπάρξει μέλλον της δημοσιογραφίας στο Internet, ω-στόσο οι ομιλητές φαίνεται πως προς το παρόν στηρίζουν την ψηφιακή μορ-φή της. Για το θέμα των εσόδων, κανένας δεν μπόρεσε να απαντήσει με σι-γουριά, καθώς όλοι αναρωτιούνται ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα χρέωσης για πρόσβαση στους ιστότοπους των εφημερίδων σε ένα ελεύθερο και δωρεάν δίκτυο, όπως το Internet.