Οι ένα εκατομμύριο μετανάστες στην Ελλάδα θεωρούνται απειλή από τους περισσότερους!

Η ξενοφοβία για τους μετανάστες, αλλά και ο ακόλουθος κοινωνικός αποκλεισμός τους είναι μόνιμο φαινόμενο στη χώρα μας σήμερα. Οι μισοί Έλληνες αν ερωτηθούν για την άποψή τους περί των μεταναστών, θα εκμυστηρευτούν το φόβο, αλλά και τον αποτροπιασμό τους για τους οικονομικούς μετανάστες.

Η μετανάστευση δεν είναι σύγχρονη τάση των λαών. Ήδη από την αρχαιότητα, όταν ο πληθυσμός μιας πόλης- κράτους επί παραδείγματι στην Ελλάδα αυξανόταν κατά πολύ, ομάδες ατόμων αποίκιζαν σε κοντινό κράτος, όπως τη Σικελία ή τα παράλια της Μικράς Ασίας. Είναι γνωστό επίσης, πως έπειτα από μεγάλα και σημαντικά ιστορικά γεγονότα, σαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την καταστροφή της Σμύρνης ή το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Έλληνες και πάλι προχωρούσαν στη μετακίνησή τους σε ανεπτυγμένες χώρες για την εξασφάλιση χρημάτων.

Με τα χρόνια όμως, τα πράγματα στο εσωτερικό της χώρας άλλαξαν. Οι κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές του κράτους, αλλά και η κατάρρευση των περισσότερων καθεστώτων των χωρών της ανατολικής Ευρώπης συνέβαλαν συνδυαστικά στο να μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρα υποδοχής. Αντί να χάνει το λαό της, δέχεται μεγάλο ποσοστό μελών άλλων χωρών πλέον.

Η πλειονότητα των μεταναστών που έρχονται στη χώρα είναι από την Αλβανία με ποσοστό περίπου στα 56%. Ακολουθούν εκείνοι από το Πακιστάν, την Αφρική, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τα λοιπά.

Οι πόλεις, οι οποίες δέχονται το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα στην Ελλάδα είναι η εκείνες στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας με ταξιδιώτες κυρίως από την κοντινή Ρωσία, Γεωργία, Βουλγαρία, αλλά και την Αρμενία. Επίσης, στην Στερεά Ελλάδα κυρίως από Βουλγαρία, Πακιστάν, Ρουμανία και Ινδία, αλλά και στην υπόλοιπη χώρα οι μετανάστες από την Αλβανία, Ρωσία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Κύπρο κατέχουν υψηλές θέσεις σε επίσημες καταγραφές των ξένων στη χώρα.
Τα παραπάνω στοιχεία βέβαια, έχουν να κάνουν με τη μετανάστευση ως γενικότερο φαινόμενο στη σύγχρονη Ελλάδα και όχι μόνο για τυχόν λαθρομετανάστες που ταξιδεύουν ως εδώ μόνο για την επιβίωσή τους.

Οι λόγοι μετανάστευσης στην Ελλάδα είναι αρκετοί. Η εύρεση εργασίας όμως, είναι πρώτος στη λίστα με ποσοστό γύρω στα 54%. Ακολουθεί η επανένωση των οικογενειών, κατά την οποία οι έλληνες μετανάστες που είχαν ταξιδέψει παλαιότερα σε ΗΠΑ, Καναδά και αλλού επιστρέφουν σταδιακά στη χώρα, για να βρεθούν με την οικογένεια που είχαν αφήσει πίσω. Αντιστρόφως, τα μέλη των οικογενειών εκείνων που βρίσκονται στην Ελλάδα για οικονομικούς κυρίως λόγους, ακολουθούν τους συγγενείς τους και έρχονται και κείνοι για ένα καλύτερο αύριο μαζί με τους αγαπημένους τους.

Ο αριθμός των αλλοδαπών που αποφασίζουν να μετακινηθούν στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλος συγκριτικά με τις θέσεις εργασίας που έχει να προσφέρει σε αυτούς το κράτος. Έτσι, ή οι μετανάστες μόλις έρθουν, θα μείνουν άνεργοι επομένως άστεγοι, ή οι ελεύθερες θέσεις θα καλυφθούν από τους αλλοδαπούς και θα παραγκωνιστούν οι ντόπιοι με την ανεργία να βρίσκεται στο ζενίθ.

Η μετανάστευση μπορεί να είναι παγκόσμιο φαινόμενο, ωστόσο στη χώρα μας έχει παρουσιάσει αρκετά ιδιόμορφα χαρακτηριστικά που δεν υφίστανται αλλού. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι πως οι αλλοδαποί που ταξιδεύουν στην Ελλάδα έρχονται στην πλειοψηφία τους παράνομα και το κράτος, λόγω της γραφειοκρατίας και της ασυνεννοησίας, αφήνει τόσους μετανάστες στο έλεος της μοίρας τους. Συγκεκριμένα, μέχρι και το 1996, οι αλλοδαποί όχι μόνο δεν είχαν νομιμοποιηθεί με χορήγηση πράσινης κάρτας επί παραδείγματι, αλλά ούτε καν είχαν καταμετρηθεί.

Όσον αφορά τη χορήγηση του «πράσινου εισιτηρίου» για τη νόμιμη παραμονή των μεταναστών στην Ελλάδα, ο δρόμος άνοιξε μόλις το 2000. Από τους 212.000 περίπου αλλοδαπούς που κατέθεσαν τα απαραίτητα έγγραφα για τη νομιμοποίησή τους, μόνο οι 107.000 έλαβαν την κάρτα. Όλα αυτά, όταν οι μετανάστες υπολογίζονται συνολικά στις 800.000 με ένα εκατομμύριο.

Δεν υπονοούμε σε καμία περίπτωση ότι οι ίδιοι οι μετανάστες δεν ζητούν τη νομιμοποίηση. Αντίθετα, εκείνοι το κάνουν και έρχονται αντιμέτωποι με την ελληνική γραφειοκρατία που δε θα μπορούσε ποτέ ξανά να είναι τόσο αργή και επιλεκτική, αφού στο χρονικό διάστημα 1997- 2008 από τις 82.000 περίπου αιτήσεις για χορήγηση πράσινης κάρτας, έχουν κριθεί κατάλληλες μόνο περίπου 2.300. «Εδώ και δυο χρόνια προσπαθώ να βγάλω την πράσινη κάρτα και δε μου τη δίνουν». Μας εκμυστηρεύεται η Φαμπιόλα από την Αλβανία, 25 ετών. «Με χουν πιάσει 2 φορές οι αστυνομικοί και με χουν στείλει πίσω στα Τίρανα. Και τις δυο φορές εγώ γύρισα. Πρώτα με φορτηγό με άλλους δέκα και την άλλη φορά ήρθα με τα πόδια πίσω στην Ελλάδα», συνεχίζει. Ολοκληρώνει λέγοντας «στην Αλβανία όλα είναι φτηνά, αλλά δεν έχει δουλειές, πρέπει να δουλέψουμε εδώ, για να χτίσουμε σπίτι εκεί».

Το κράτος ναι μεν δε χορηγεί τα απαραίτητα έγγραφα στους μετανάστες για να εξασφαλίσει την παραμονή και τη διαβίωσή τους, αλλά προβαίνει και σε άνευ λόγου σκούπες, οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των αλλοδαπών που έρχονται και ξανάρχονται πίσω όσες φορές και αν διωχθούν.

Τους τελευταίους μήνες γίνονται προσπάθειες άρσης των γραφειοκρατικών εμποδίων σχετικά με τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών που έχουν ταξιδέψει στην Ελλάδα παράνομα. Βέβαια, η απόκτηση δικαιωμάτων δεν αφορά μόνο τους παράνομους, αλλά και κείνους που έχουν έρθει στη χώρα μας για σπουδές και παρέμειναν στη συνέχεια εδώ, για να εργαστούν ή και εκείνους που αποφάσισαν να επιλέξουν την Ελλάδα ως τόπο διαμονής τους, μόνο και μόνο γιατί τους αρέσει η χώρα και ο πολιτισμός της. Γιατί να απογοητεύουμε τους τελευταίους ταλαιπωρώντας τους, για να αποκτήσουν το αυτονόητο; Δικαιώματα εκεί που θέλουν να μείνουν, να ζήσουν με την οικογένειά τους, να εργαστούν ή και να ψηφίσουν ίσως;




Πηγές για το συγκεκριμένο άρθρο με τη μετανάστευση ως θεματική του, αποτέλεσαν οι ακόλουθες ιστοσελίδες:

www.inegsee.gr/ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ%20ΚΑΤΑ%20ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ.doc
http://www.antibaro.gr/society/malkidhs_metanasteush.htm
http://www.bbc.co.uk/greek/specials/1841_immigration/page11.shtml
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=146727

http://www.liako.gr/news/society/14310-greece.html
http://www.bbc.co.uk/greek/specials/1841_immigration/page11.shtml

Οι διαδικτυακές πηγές των φωτογραφιών είναι οι εξής:

http://www.liako.gr/news/society/14310-greece.html
www.lifo.gr